نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روزدانش‌آموزان عالم را همه دانا کندابتدا قانون آزادی نویسد بر زمینبعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند......

امام حسین (علیه السلام) : «إنَّ شیعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛»«بى گمان شیعیان ما دل هایشان از هر خیانت، كینه،وفریبكارى پاك است.»....خدایا مارا از شیعیانی که مد نظر امام حسین ع هست قرار بده...

نام عالم تابی که تا ابد بر تارک آسمان میدرخشد نام حسین(ع) است و بس...سلام آقای مهربانی ها ، سلام ای دلداری که دل وا مانده ام را سامان دادی در جاده ی بی کسی ها ،سلام ای امیر بی سری که تا به قیامت بر عالم سروری میکنی و سلام علی شیب الخضیب.بر سرِزبان افتادن نامت ،مژده ی آغاز فصل عشق است ، آغاز لحظه شما...

امام حسین (ع): هر كس این پنج چیز را نداشته باشد از زندگی بهره ای نمی برد: عقل، دین، ادب، شرم و خوش خلقی.  ...

امام صادق علیه السلام فرمود: چهار هزار فرشته نزد قبر سید الشهدا علیه السلام  ژولیده و غبار آلود، تا روز قیامت بر آن حضرت می گریند.....خدایا مارا از باکیان حسین ع قرار بدهو بین ما و حسین چه در دنیا و چه در آخرت فاصله مینداز...

امام صادق علیه السلام فرمود: نفس کسی که بخاطر مظلومیت ما اندوهگین شود، تسبیح است و اندوهش برای ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست.سپس  امام صادق علیه السلام افزود: این حدیث را باید با طلا نوشت.خدایا ما زرگر نیستیم تا با طلا بنویسیماین حدیث رو در قلبمان هک بفرما...

از بقراط حکیم پرسیدند در ذائقه انسان چه چیزی از مرگ تلخ تر است؟

گفت : تلخ تر از مرگ در ذائقه انسان کریم این است که از شخص لئیم حاجتی بخواهد

پس چگونه بود حال حضرت حسین علیه السلام ، این کریم فرزند کریم آن زمانی که کودک شیرخوار خود را روی دو دست بلند کرد و برایش جرعه ای آب ، از کوفیان پست و لعنت شده خواست

ستاره‌ای بر بام خورشید ـ غروب می‌کند که طلوع آفرین است

ستاره‌ای به نام علی اصغر

و خورشیدی به نام حسین

و این خون به ناحق ریخته‌ی اوست که همچنان می‌جوشد و خون محبّت را در رگ‌های محبّان اهل بیت جاری می کند

خونی که مُهر شد بر طومار کربلا و مظلومیت حسین

من اگر نقاش بودم ،

کربلا را می کشیدم ،

یک بیابان لاله سرخ ،

نینوا را می کشیدم ،

دشتی از گلهای پرپر ،

نقشی از حلقوم و خنجر ،

نقشی از عباس حیدر ،

اشکی از طفلان زینب ،

منظر نور هدایت ،

کربلا را می کشیدم...

اربعین تسلیت باد

یک باغ پُر از غنچه که پرپر کردند

نامردیِ خود جمله برابر کردند

در پیش دو چشمانِ پُر از آبِ رباب

دعوا سر گهواره ی اصغر کردند

آهـستــه گویــمــت نکند بشنـود ربــاب ،

گـهــواره را حـــراجـی بــازار دیــده انــد!...

الســلام عـلـی الــرضیـع الصغیــر